Wat zal ik eens op mijn boterham doen? Eens even kijken. Pindakaas met hagelslag, hele oude of gewoon jong belegen kaas. Of van die sandwichspread smurrie. Getver, hoor ik naast me iemand in de keuken zeggen terwijl ik een dikke klodder van de smurrie uitsmeer over mijn boterhammetje. En dat terwijl ze een kopje thee maakt van dingen die ik normaal gezien als onkruid in de groenbak laat verdwijnen.

Mooi toch die persoonlijke voorkeuren en smaken. Fijn ook dat we daar onze ongezouten mening over kunnen en mogen geven. Daar zijn we in Nederland best goed in trouwens. Ik ben daar zeker geen uitzondering in en houdt wel van een lekkere discussie waarbij je elkaar met allerlei argumenten om de oren slingert waarom jouw smaak of voorkeur beter is. Zolang dit met respect voor elkaar gebeurt zonder iemand te kleineren kan ik daar echt van genieten.
Het mooiste is de passie die soms uit gaat van mensen als ze hun vurig betoog houden waarom hun eigen voorkeur de beste is. Een leuke discussie op Facebook was dan ook mijn inspiratie voor dit stukje. https://www.facebook.com/michiel.baart/posts/10152739083622707

Je uitspreken over je voorkeuren en het delen van je passie is fantastisch. Ik prijs me gelukkig dat ik in een land woon waar dat gewoon kan, en mag. En als ik dit schrijf dan denk ik meteen aan al die mensen op heel veel plekken op de wereld die uit hun huis gejaagd worden omdat ze de overtuiging van een ander niet delen. Die moeten vechten voor hun bestaansrecht omdat hun mening afwijkt van anderen. En zo zijn er nog wel meer banale oorzaken van oorlog en geweld te noemen. BAH!

Maar gelukkig kent passie en smaak ook hele mooie dingen. Vooral als je die kan delen. Ik herinner me een bijzonder kippenvel moment. Het was 10 mei 2003. Samen met mijn heerlijke vrouw liep ik de trappen op van het Gelredome richting de skybox van de ID&T gasten. Samen met ons was het Gelredome gevuld met 24.998 enthousiastelingen die kwamen dansen, kijken en luisteren naar de eerste DJ in Nederland die een solo concert gaf. Tiësto in Concert. We waren bijna boven aan de tribune aangekomen toen het destijds enorm populaire “Raindown on me” van Kane ingezet werd. We draaide samen om richting het waanzinnige verlichte podium waar een gigantisch watergordijn naar beneden kletterde. De muzikale intro van het nummer was bijna afgelopen toen zanger Dinant Woesthof het podium betrad en de eerste regels van het nummer ten gehore bracht. We keken uit over 25.000 liefhebbers die zonder uitzondering volledig gefixeerd op het podium compleet uit hun plaat gingen. Die energie was tot in de nok van het Gelredome voelbaar. WAUW, ik krijg nog steeds kippenvel als ik aan dat moment terug denk. En ik ben echt geen grote fan van Tiësto of Kane. Het was gewoon dat moment, op die plaats, met al die mensen die dezelfde passie voor muziek deelde die ik zelf heb. Heerlijk.

Jammer dat je er niet bij was toen? Of juist heel erg fijn dat je dat moment niet hebt hoeven meemaken? Laat me dat vooral weten dan kunnen we daar lekker een potje over discussiëren en daarna glimlachend samen een drankje doen en genieten van elkaar. Want ik hou van mensen. En mensen kleuren de wereld, of je het daar nou mee eens bent of niet!