Het was volgens mij April 1997. En Baartje zat in de goede flow zeg maar. Een aantal ingrijpende beslissingen hadden me weer op de juiste koers gezet. De belangrijkste was wel het beëindigen van mijn huwelijk. Natuurlijk hoor je dit niet te zeggen maar wat een goede move was dat geweest. Ook het werk ging lekker. Ik verkocht kopieermachines en faxen en dat ging als een speer. Zo goed zelfs dat ik op kosten van Toshiba, samen met 9 andere collega’s een paar dagen naar Zweeds Lapland mocht.
De meeste mannen kende ik al vrij goed. Grappig om te zien wat er gebeurt met zogenaamd volwassen mannen als je ze in een groepje bij elkaar zet. Veel drank erin en nog veel meer stoere verhalen eruit. Ik was overigens geen uitzondering. We waren nog niet aan boord van het vliegtuig dat ons eerst naar het Noorse Bodø zou brengen toen ik al merkte dat de alcohol consumptie zijn effect begon te hebben. De KLM stewardessen hadden er wel plezier in. Het was dan ook niet toevallig dat de trolly met sterke drank bij ons geparkeerd bleef staan.
Aangekomen in ons hotel in Bodø, werden we in de lobby hartelijk ontvangen door een vrolijke enigszins corpulente kale Noor. Later bleek dat hij de eigenaar van het incentivebureau was die onze trip had geregeld. Het plan was dat we die middag nog gingen vissen op zee terwijl we de Poolcirkel zouden passeren. Onze vrolijke Noorse gids paste prima bij het gezelschap, dat werd snel duidelijk. Er werd welgeteld één hengel uitgegooid. De lunch vergezeld van de nodige flessen Aquavit (de Noorse Wodka zeg maar) en prachtige verhalen van de gids liep iets uit. Zonder het te merken waren zonder vis gezien te hebben alweer aangekomen in de haven van Bodø. Die avond trokken we de stad in om in een lokale kroeg te gaan kijken naar Ajax-Juventus, die door de Amsterdammers natuurlijk verloren werd. We vroegen wat er allemaal te doen was in de stad en kwamen er al snel achter dat om 23:30 alles dicht moest zijn. Teleurgesteld liepen we rond middernacht terug naar ons hotel. We opende de voordeur en wisten niet wat we zagen. De hele lobby zat vol met Noorse schoonheden in de leeftijdscategorie 22 tot 30 jaar. Dankjewel gids om ons in hetzelfde hotel te plaatsen waar de aanstaande stewardessen van een lokale luchtvaartmaatschappij intern hun opleiding volgden! Van slapen kwam niet veel die nacht. De volgende ochtend moesten we weer op tijd bij het vliegveld zijn om met de eerder genoemde lokale vlieger naar Zweeds Lapland te vliegen. Met frisse tegenzin verlieten we de kamer waar we de nacht hadden doorgebracht richting het vliegveld.
We gingen aan boord van het vliegtuig waar onze gids al op ons zat te wachten. Verder was het vliegtuig leeg. We namen plaats en opende de fles Jack Daniels die we uit het hotel hadden meegenomen toen een groepje van acht Noorse dames binnenstapte. Het duurde niet lang voor dat we in gesprek waren en erachter kwamen dat deze dames stewardessen waren bij de eerder genoemde luchtvaart maatschappij. Ze hadden gezamenlijk een chalet gehuurd in het plaatsje, een lokaal ski gebied, waar wij ook naar toe gingen. Ze vertelden dat er twee leuke plekken waren om uit te gaan. De ene was een soort Après ski hut in het dorpje. De ander een discotheekje onderin het hotel waar wij zouden verblijven. Al snel was de afspraak voor die avond gemaakt.
(morgen deel 2)